ثمره ی عشق منو بابایی

هر روز شیرین تر و دلرباتر از قبل میشوی دخترکم. هر روز قد میکشی بلندتر میشوی...شادتر میشوی... با شادی حرف میزنی .. عاشق پلنگ صورتی ات هستی و تا او را میبینی ذوق میکنی و خنده های زیبایت را به ما تحویل میدهی  منو بابا عاشق خنده ها و لب های نازت هستیم دخترکم نازکم گل زیبای من شش ماهگی را پشت سر گذاشتی و وارد هفت ماه شدی..زمان مثه برگ و باد میگذرد و تو  روز به روز کنجکاوتر از قبل میشوی و با دقت به اطراف نگاه میکنی  کلمه های جدید میگویی....  میگویی ماما....وایی که دلم با گفتن این کلمه از دهان کوچکت غنج میرود.   الان داری با باباجون بازی میکنی و از ته دل قهقه سر میدهی . بابا داره برات شعر میخونه....رابطه ی پ...

سلام دختر نازنیم....ببخش منو بعد از مدتها امدم خونه ات .سرم خیلی شلوغ بود دخترکم.... این مدت خیلی اتفاقها افتاد که سر فرصت میام برات بگم..تلخترینش فوت بابابزرگ مهربون و خنده روت بود...دوست داشتم بزرگ بشی صداش کنی آقا جون...اونم کیف کنه از داشتن نوه ی گلی مثل تو... اما نشد...خدا نخواست. خدا آقا جون رو برد پیش خودش. پرنیایی آقا جون خیلی گل بود مرد خود و مهربون و دلسوز و با خدایی بود...خدا بردش پیش خودش.وقتی تو به دنیا امدی خیلی خوشحال شد..وقتی من حامله شدم و بهش گفتم بابا داری نوه دار میشی دنیا رو بهش دادن. قبلش که رفته بودن کربلا کلی دعام کرده بود... وقتی دوماهت بود رفتیم خونه بابا اینا . تو خیلی گریه میکردی . با باباجونت و آقا جون و ما...